Komkommertijd in de tuin! Het is een natte zomer, en dit is wel het moment om ook even te genieten van je tuin. In deze podcast geen gast, we blikken terug op de eerste tuinmaanden en natuurlijk de eerste maanden tuinierkwartier.
Mijn eerste jaar in de tuin is spannend, ik heb er de hele winter naar uit gekeken hoe het zou worden, maar nu alles groeit is het hier en daar toch weer anders uitgepakt dan ik had verwacht.
Dit komt doordat sommige planten door het natte weer achterblijven zoals de grassen. En andere planten zoals de Agastache zijn ontzettend hard gegroeid en zullen volgend jaar veel lager blijven en meer ruimte geven aan omringende planten.
Joost ziet dat door het natte weer de tuinen er allemaal mooi bij staan, de grassen in de borders blijven overal wat achter dit jaar. Grassen houden van arme grond en het mag ook wel wat droog zijn, dan doen ze het het beste.
Nu is het moment om foto’s te maken en ook op te schrijven wat je wil veranderen en verplaatsen in je tuin. Dit kan je dan in september of oktober aanpassen.
De komende tijd is ook een leuke tijd om open tuinendagen en kwekerijen te bezoeken voor inspiratie. Ik hou er zelf wel altijd rekening mee dat ik bij kwekerijen koop die een soortgelijke bodem hebben als in mijn eigen tuin.
Als het bij jou in de tuin ook nat blijft en je hebt een beregeningsinstallatie, vergeet deze dan niet uit te zetten met deze natte periodes!
Terugblik op de podcast
We blikken ook even terug op de afgelopen maanden. Wat spontaan begonnen is, blijkt ook gewoon echt heel leuk te zijn om te doen. Joost en ik hebben er veel plezier in en het is geweldig om met onze gasten over hun passie te praten. We krijgen leuke reacties en kijken uit naar de volgende afleveringen en gasten!
We zouden het heel leuk vinden om ook van jullie, onze luisteraars vragen of suggesties te krijgen voor nieuwe onderwerpen, het lijkt ons leuk om ook luisteraarsvragen te beantwoorden in de afleveringen. Dus schroom niet en stuur ons een mail! petra@tuinierkwartier.nl en joost@tuinierkwartier.nl
Een hele leuke zomerperiode gewenst allemaal!
00:00 Intro
00:56 Tuinmoment
09:46 Grassen
13:15 De eerste 3 maanden tuinierkwartier
21:57 Tuinfavoriet
00:00 Intro
Petra: Oh nou we beginnen even anders.
Joost: Hoe begonnen we ook alweer? Je hebt het allemaal niet uitgeschreven, wat is dit? Petra: Nou, ja, jij wilde het lekker z’n gang laten gaan vandaag. Dat heb ik dus helemaal serieus genomen.
Joost: Echt hè.
Petra: Ja. Maar goed, van harte welkom bij aflevering 8 van Tuinierkwartier. Mijn naam is Peter Vijverberg.
Joost: Ik ben Joost van Rooijen.
Petra: En samen maken we deze leuke podcast.
Joost: Zeker. Zijn nog steeds de enige?
Petra: Ja, soort van. Van de enige de leukste.
Joost: Wel de beste. Dat we kunnen rustig zeggen.
Petra: Ja, vind ik ook.
Joost: Welkom weer, ik zie bovenaan mijn briefje komkommertijd. Dat is de zomer toch wel een beetje in tuinland.
Petra: Ja, dat vind ik wel, ja. Er is ook niet zo veel te doen op het moment in de tuin eigenlijk.
Joost: Genieten.
Petra: Ja. Genieten. Dat vind ik dus altijd heel lastig.
Joost: Ja?
Petra: Ja, daar ga ik zo wat over vertellen.
00:56 Tuinmoment
Petra: Vertel eens, wat is jouw tijd moment van deze week?
Joost: Ja, die deze week is, we lopen achter eigenlijk. Snoeien, snoeien, snoeien. Volgens mij hebben we dat al een beetje…
Petra: Het meeste heb je wel gesnoeid denk ik?
Joost: Ja, we zijn wel aan het afronden. Er zijn bij ons op vakantie en dus ja, ook voor ons is het komkommertijd en genieten. Dus nu zijn de laatste dingen, de laatste telefoontjes afwikkelen, allemaal dat soort dingen. Naar de vakantie toe werken, afsluiten. Dat is wel een beetje, ook wel een tuinmoment eigenlijk.
Petra: Vind ik wel. Ja, tuurlijk. Jij hebt het hele jaar keihard gewerkt natuurlijk. Dus je bent wel aan je vakantie toe.
Joost: Elk jaar, ik doe al bijna tien jaar voor mezelf. Het is toch elk jaar weer anders. Elk jaar is het weer gekkig lijkt het wel. Leuk, superleuk! Helemaal in deze tijd mag ik totaal niet over klagen. We hebben een onwijs leuk team. Dat is wel echt gaaf. Dus nee dat mag ik zeker een tuinmoment noemen ja.
Petra: Mijn tuinmoment, ik zie een vragende blik aan de andere kant van de microfoon. Maar ik dacht, we gaan natuurlijk we hebben vandaag geen gast. Laten dat ook even uitleggen.
Joost: Spannend hè?
Petra: Ja, heel spannend. Want we dachten nou, het is komkommertijd. Laten we nou eens een beetje terugblikken op de afgelopen maanden dat we met deze podcast zijn begonnen. Maar voor mij is het tuinmoment ook een beetje terugblikken op mijn eigen tuinervaring van dit jaar.
Joost: Ja, leuk om dat te zien groeien.
Petra: Ja, ik vind dat wat zo moeilijk. Ik ben denk ik een beetje te perfectionistisch. Want ik probeer daar natuurlijk heel erg van te genieten. Maar ik zie ook van alles wat ik denk o dat is niet goed gegaan. Of dat kan beter, mooier.
Joost: Dat is grappig. Want je ziet dan: je kan heel veel op papier zetten. Je kan heel veel uitzoeken. Maar uiteindelijk, als een plantje in je tuin staat is het toch gewoon een plant en doet lekker waar hij zelf zin in hebt. Dan pakt het toch net anders uit en dat is ook het leuke natuurlijk. Maar ja, als je zo perfectionistisch bent…
Petra: Ja, dat is zo grappig. Ik vind dat tuinieren een soort zelfontdekkingstocht is elke keer. Want ik vind het altijd heel leuk als het in de borders heel weelderig is en dan met strakke paden en een strak gazon. Dat je dat contrast goed ziet, maar toch merk ik dan weer als het te weelderig wordt in de border, dan ga ik toch weer wat doen.
Joost: Het is het eerste jaar. Dus dat is ook niet helemaal een goed referentiepunt. Volgend jaar komt er meer rust in, en dat is misschien voor de luisteraar een beetje lastig. Maar het is een moeilijke tuin wat je hebt, onder die dennenbomen.
Petra: Ja, ik zit op zandgrond en ik weet niet hoeveel kuub bladaarde hebben we in de borders erop gegooid?
Joost: Genoeg.
Petra: Een stuk of vijf, zes, zeven. Of nog meer?
Joost: Zeker. Ik denk twaalf.
Petra: Dus er zitten nu vaste planten in de border en jij noemde het ze gaan op steroïden. Nou, dat is niet overdreven. Ik heb dropplanten, die worden normaal anderhalve meter max. Nog niet eens, ik denk een meter max. En die zijn bij mij nu gewoon over de twee meter hoog. We moeten omhoog kijken om de bloemetjes te zien.
Joost: Maar wat ik wel grappig vind, is dat ze niet omvallen. Kijk, je ziet het aan de bladstand dat ze rekken, zo heet dat, dat ze te veel voeding hebben, te veel stikstof. Dan wordt het bladstand wordt wijder. Maar wat me wel opvalt dat ze niet zwak zijn.
Petra: Ze hebben alle regenbuien overleefd. Terwijl bijvoorbeeld de Perovskia, die toch sterker is zou je denken. Die ligt wel half plat.
Joost: Ja, maar als je die een paar jaar terug geknipt hebt op een centimeter of dertig, dan krijgt hij ook een stabiele basis.
Petra: Ja. Dus ik zit een beetje met mijn notitieblokje in de tuin ook af en toe om op te schrijven wat ik niet goed gedaan heb. Je kent me al. Dus ik hou nu wel bij wat ik anders wil. Maar dat vind ik ook best wel weer moeilijk. Ja dingen verplaatsen. Waar ga je ze dan neerzetten?
Joost: Ja, en de rust bewaren.
Petra: Wat komt ervoor terug. Dat je niet te veel dingen in de tuin gaat zetten.
Joost: Maar het is wel een goede tip wat je zegt. Om dan nu, nu dingen voor planten dat doe je niet. Het is te warm, ze verdampen te veel, ze staan in bloei. Dus als je ze gaat verplanten, dat gaat dood. Of je moet ze kort knippen. Dat is niet nodig, maar de tip is natuurlijk wel nu op te schrijven waar zitten de probleempunten en hoe ga je dat oplossen. Daar een plan opmaken voor het najaar.
Petra: Jazeker. Want wat ik ook bijvoorbeeld zie, ik heb heel veel, wat je dan weefplanten noemt. Dat zijn wat transparantere planten en bloemen. Die staan ook wel in groepen, maar ik heb niet hele duidelijke kleurblokken in de tuin. En dat mis ik nu eigenlijk wel. Dat je zo’n punt hebt waar je naartoe kan kijken en wat zich dan ook af en toe herhaald in je tuin. In het voorjaar had ik dat heel mooi met tulpen en daarna met Salvia’s. De grassen gaan we dan zo nog even over hebben.
Joost: Ja, het is geen goed jaar voor grassen.
Petra: Ja, Ik mis nu eigenlijk een paar van die grote mooie kleurblokken en vakken. Daar ga ik ook nog wel wat aan doen.
Joost: Maar zonder het natuurlijk als een, heel erg heftig, als een mislukking te noemen is het natuurlijk wel echt het leuke aan, als het goed is, het leuke aan zelf een tuin ontwerpen, dat is wat ik al vaker zeg, gewoon doen. Dit hoort erbij.
Petra: Ja, dat is het ook. Dat vind ik ook leuk, je bent daarom ook echt nooit klaar met een tuin.
Joost: Nee, nooit. Maar het is voor mij niet anders. Als ik een beplantingsplan maak, dan heb ik ook vaak dat ik later door de tuin heenloop. En dan later heb ik dan over een jaar en twee jaar, dan denk ik hmm dat heeft toch anders uitgepakt. En dat komt gewoon omdat het uiteindelijk een tuin is niet zoals op het kaartje staat. De zon komt net een uurtje later. En daardoor volgen de planten elkaar anders op of gedragen anders. De bloeitijden gedragen zich anders. Dus in de praktijk pakt dat toch net even anders uit. Ja, en dat is gewoon hoe het hoe het vak is.
Petra: En wat doe je dan? Als je ziet dat het anders uitpakt. Ga je dan die planten eruit halen? Of hoe ga jij daar mee om?
Joost: Ik zegt tegen de klant, perfect bedacht is en helemaal uitgekomen zoals ik het bedacht had, en schrijf ik zelf op hoe ik het volgende keer anders doe.
Petra: Oké, ja. Is het bijvoorbeeld met Monarda’s. Ik heb ze een tijdje geleden op de Instagram gepost, op Tuinierkwartier. En ja, die zijn dus gewoon echt totaal de verkeerde kleur. Het kaartje klopte, maar ik wilde lichtroze en ze zijn zuurstok roze geworden. Eigenlijk past het helemaal niet in mijn hele compositie.
Joost: Ik heb ze gezien en nee.
Petra: Maar het is wel vijf, zes vierkante meter. Ja, ik vind het ook zo zonde om dat weg te halen. En wat ga ik dan doen? Ga ik ze vervangen? Of ga ik de rest eromheen aanpassen? Of laat ik het gewoon gaan?
Joost: Dat ligt eraan natuurlijk. Ik zit te denken, hoe we dit beeldend kunnen maken voor de luisteraar. Want ik ken de situatie bij jou natuurlijk. In jouw geval doen die Mondarda’s het heel goed. Dus als je die kleur kan accepteren, en in jouw geval zijn de groepen eromheen minder. Dus dan is voor de hand liggende keuze om de groepen eromheen aan te passen. Dus dat is zonde om die dan een andere plek te geven.
Petra: Zeker, ja. Het is meer mijn beeld natuurlijk weer in mijn eigen hoofd. Dat ik een soort van de Lurie Garden [red: Lurie Garden in Chicago is een prachtige tuin die door Piet Oudolf is ontworpen] aan het nabootsen was in mijn tuin.
Joost: Ja, dan heb je gewoon zuurstok Haribo.
Petra: En nu heb ik verdorie toch een Haribo tuin. Maar ik vind de kleur heel mooi. En ik vind het sowieso prachtige bloemen.
Joost: Je hebt ze op de Instagram gezet. Fascinerend hoe die tot bloei komen.
Petra: Ja, echt kunstwerkjes.
Joost: Het zijn echt kunstwerken. Bizar. Dat heb je veel als je planten, bloemen van dichtbij gaat fotograferen. Dat is ongelooflijk hoe dat uitpakt. Dat is echt wel gaaf. Varens vind ik ook mooi.
Petra: Ja, die zijn ook prachtig als ze uit komen.
Joost: Uitkrullen vind ik ook zo mooi gezicht altijd.
Petra: Ja, absoluut.
Joost: De natuur is zo gek nog niet.
09:46 Grassen
Petra: Laten we het even, nu we het toch over de tuin hebben, over grassen hebben.
Joost: Ja. Gazon of…
Petra: Nee, doe maar eerst de grassen in de border. Want ik heb ook heel veel gras. Ik heb Sporobolus heteropolus, moeilijke naam, heel fijn gras. En die heb ik geplant in vanuit kleine potjes negen bij negen. Het leuke was natuurlijk dat wij in een van onze afleveringen met elkaar bespraken dat eigenlijk grassen kun je beter vanaf het begin wat groter kopen. Omdat ze dan beter aanslaan. Ik zit natuurlijk nu naar de kleine plantjes te kijken. Ze groeien wel, hoor maar hoe lang gaat dat duren, denk je?
Joost: Ja, met grassen is het lastig, want het is niet een heel geschikt jaar voor grassen. Het is toch gewoon te nat en daar houden grassen echt niet van. Wat ik de vorige keer a. zei, eigenlijk moet je ze een beetje op een eilandje zetten, wat hoger dat ze geen natte voeten hebben. Maar bij een nieuwe tuin doe je ook veel grondverbetering waar we het net over hadden, die bladaarde en dat bijt elkaar een beetje.
Petra: Ja, de grassen houden meer van arme grond.
Joost: Ja, maar je wil wel dat ze goed aanslaan. Dus daar is die bladaarde wel belangrijk om mee te beginnen. Maar ja, nogmaals het bijt elkaar een beetje. Door die bladaarde staan ze ook net even te vochtig. Dus daar gaat dan wel eventjes een tijdje overheen ja. En als je dan een grotere pol koopt, dus een grotere pot. Dan zijn ze er wel beter tegen bestand. Maar het is nu een beetje een samenloop van.
Petra: Ja, want jij ziet het ook in andere tuinen waar je komt dat gras het dit jaar wat minder goed doet?
Joost: Absoluut. Staan ze heel zonnig en heel droog dan doen ze goed. En vooral niet op een sproei installatie want het nare van sproei installaties is dat het ook gauw te nat staat en dat is wel echt heel slecht voor een gras.
Petra: Ja, dat zie je eigenlijk het dit jaar nog andere planten die het bijvoorbeeld heel slecht doen. Of juist heel goed.
Joost: Nee, eigenlijk staan de tuinen er heel mooi bij. En dan heb ik niet, zeker niet alleen over mijn eigen tuin, maar gewoon over het algemeen vind ik het een goed tuinenjaar. Alles groeit als kool, het is nat en warm. Dus daar houden planten wel van.
Petra: Ja, dat gaat wel goed. We hebben nog geen hittegolven gehad.
Joost: Nee, want dan staat het weer stil inderdaad. Voor de rest totaal geen klagen. Alles groeit mooi dicht en gaat als een malle. Alleen de grassen. Je zit me echt aan te kijken, van ik heb je nu echt heel goed. Kom maar.
Petra: Ja, nee, dat is het. Ik ben nu weer heel benieuwd naar volgend jaar naar de tuin.
Joost: Leuk, he? Ja, het wordt er heel anders. Probeer in het moment te blijven en gewoon lekker nu ervan te genieten?
Joost: Ja, niet overal werk inzien. Uiteindelijk is het ook gewoon leuk om ernaar te kijken, ervan te leren. En ja, ieder voor zich. De een wil er meer tijd aan kwijt zijn dan de ander. Maar gewoon z’n ding doen. En ook daar kun je je beplanting op aanpassen. Heb je gewoon wat meer groenblijvend? Ja, dan wordt het wat makkelijker. En ja, zo kun je het een beetje leren.
13:15 De eerste 3 maanden tuinierkwartier
Petra: Leuk! En dan, zeg maar. We zijn nu, hoe lang bezig? Drie maanden? Ruim drie maanden.
Joost: Ja, sorry. Ja, je hebt gelijk. Dit wordt natuurlijk later.
Petra: Ja, drie maanden bezig. Het gaat wel goed hè?
Joost: Ja, ik vind van wel. In het begin hadden we het erover. Dan heb je alleen maar reacties van je eigen kennissenkring, die zijn toch een beetje te positief ingesteld, denk ik naar ons toe. Maar je hoort steeds meer berichten van buitenaf die het dan oppakken. Daar doen we het toch wel voor.
Petra: Echt enthousiaste mensen over ons podcast, dat ze het leuk vinden om naar te luisteren.
Joost: Op Instagram en dan plop in een keer op in groei en bloei, dat is ook wel gaaf.
Petra: Ja, heel spontaan. Ja, ik vind dat ook wel heel erg leuk. Het is ook onwijs leuk om te doen. En ik hoop dat we dat ook een beetje kunnen overbrengen naar onze luisteraars.
Joost: Ja, dat denk ik wel. Daarom vind ik het af en toe zo’n uitzending met z’n tweeën vind ik heel leuk. Ik hoop dat de luisteraar dat ook een leuk vindt. Want ik zou wel wat vragen willen van luisteraars, dat mis ik nog een beetje.
Petra: Ja, dat is een goede, dat wou ik ook inderdaad zeggen. Het zou wel leuk zijn, inderdaad als we wat meer vragen kregen.
Joost: Of feedback.
Petra: Ja, of onderwerpen waar mensen het over willen hebben. We krijgen wel reacties maar ik wacht nog even op die volle mailbox.
Joost: Precies, ook gewoon wat vragen.
Petra: Die we hier kunnen bespreken.
Joost: Ja.
Petra: Een beetje tuinproblemen oplossen.
Joost: Ja, hebben we daar echt leuke vragen over, dan kunnen we daar gewoon een rubriek van maken. Sowieso een beetje feedback van hoe willen jullie dat als luisteraars, hebben jullie ideeën, dat horen we graag.
Petra: Ja, dat lijkt me ook heel erg leuk.
Joost: Voor ons is dat fijn dat we een beetje kunnen polsen hoe dat gaat nu. Of we zijn gewoon heel goed bezig dat we totaal geen reactie krijgen.
Petra: Ja, ja, ja.
Joost: Nee, dat denk ik niet. Nee, dat zou leuk zijn.
Petra: Ik heb heel veel geleerd de afgelopen maanden over tuinieren. Ik vind het ook heel erg leuk om met gasten te praten. Sowieso omdat iedereen waanzinnig enthousiast is over zijn eigen passie en zijn vak.
Joost: Ja.
Petra: Dus dat vind ik al heel inspirerend. Maar je leert er ook gewoon zo veel van.
Joost: Ja, zeker. Dat denk ik wel. Dat hoop ik wel in ieder geval. Ja, en ik ook.
Petra: Je realiseert je ook hoe weinig je zelf eigenlijk weet.
Joost: Ja, maar dat is voor mij niet anders. Als je dan iemand hebt als Marieke Nolsen, die dan vol passie over de pluktuin… Ja, dat is helemaal niet geschikt voor iedere tuin. Maar als je het een klein stukje meeneemt, dan is het natuurlijk wel echt heel gaaf. En Peter Hessels, hoe dit eigenlijk tegen tuin aankijkt, enzovoort, enzovoort.
Petra: Ja, en ik vond aflevering met Gert ook heel erg interessant. Ook over de bijen.
Joost: Ja, dat is toch ook gaaf!
Petra: Ja, dat is heel bijzonder wat er allemaal gebeurt in de natuur.
Joost: Ja, zo heb je iedereen weer die zijn eigen inbreng heeft. En dan gaat er nog veel komen. Bomen nog, de bollen.
Petra: De bodem uiteraard. We moeten het nodig over de bodem gaan hebben. Dat ontbreekt eigenlijk nog in ons rijtje op dit moment.
Joost: Ja, daar ben ik naar op zoek ja. En die ga ik ook wel vinden. Als je in tuincentra loopt en je hebt acht verschillende soorten potgrond. Wat moet je kiezen? Ik zou het zelf niet eens weten. Ik weet het een klein beetje.
Petra: Degene die drie voor tien euro is?
Joost: Ja, maar toch ben je geneigd dat te doen. Wat maakt dat nou uit, dat zal ook goed zijn. En het verhaaltje wat erop staat klopt ook gewoon.
Petra: Ja, dat klopt. Daar kan je ook zoveel mis mee doen. Dan denk je, ow ik koop lekker bemeste tuinaarde. Lekker veel mest, en daarna gaan alle planten dood.
Joost: Ja, precies. Maar dat is mijn potgrond ook. Zonder er nu een hele podcast aan te wijden. Volgens mij de grootste prijsverschillen zit in is het gestoomd of niet gestoomd. Dus heb je heel veel onkruid, of kun je er heel veel onkruid in hebben. Dat zijn toch de wat goedkopere en de gestoomde potgronden zijn wel duurder. Dat is best wel een prijzige iets om te doen.
Petra: Maar staat dat op de verpakking?
Joost: Ja, weet ik niet. Weet ik dus niet. Ik koop het groot in, per 20 kuub, per vrachtwagen. Het staat niet op de vrachtwagen.
Petra: Maar goed, als je dus gaat kijken in tuincentra, dat je dan misschien even die zak omdraait om te kijken of daar iets over op staat.
Joost: Ja, ik zal zelf ook eens kijken of ik er wat over kan vinden. Maar het leukste natuurlijk is daar gewoon echt een podcast over te wijden. Want er is gewoon heel veel. Ik merk dat ik echt een hovenier voor de zandgrond ben. Denk als ik in kleigrond zit dat ik echt een ander vak gaan kiezen ook.
Petra: Ja? Maar dat is heel anders.
Joost: Dat is echt anders. Dat is echt een ander spelletje. Mijn bedrijf zit op een kwekerij, en die sprak ik daar laatst ook over. Het maakt ook gewoon heel veel uit waar ik mijn planten vandaan haal. Want als het eerst op een kleigrond gekweekt is, dan gaat op zandgrond gewoon niet aanslaan. Als particulier is dat bijna niet te doen. Maar ja, voor mij als professional moet ik dat wel weten.
Petra: Ja.
Joost: En vice versa, is het op zandgrond gekweekt, dan heeft het heel veel moeite in kleigrond.
Petra: Om aan te slaan op kleigrond.
Joost: Ja, het is echt een verschil van dag en nacht.
Petra: Maar ja, ik heb, voordat ik hier woonde, kom uit Voorschoten en Leiden. Dat is natuurlijk ook klei, en ik had wel altijd zoiets van ik haal als ik naar kwekers ga, dan ga ik wel naar kwekers in de buurt. Dan ga ik het in Boskoop kopen, daar hebben ze ook klei.
Joost: Allemaal klei, ja.
Petra: En nu ga ik regionaal naar kwekers. Bij tuincentra weet je dat nog steeds niet zeker dat het natuurlijk uit die omgeving komt. Maar de kans dat het aanslaat is al een stuk groter.
Joost: Ja, Brabant is echt een zandgebied. Er zitten heel veel kwekerijen dus daar haal ik veel vandaan. Want ja nogmaals, het maakt gewoon uit. En dan leggen we tuinen aan door het hele land. Dus ja, het kan ook zijn dat we dan op kleigrond zitten. Maar het is wel zeker iets om over na te denken. Maar om even terug te komen op de grond…
Petra: Daar komen we op terug.
Joost: Ja, laten we het daarop houden. Daar komen we nog even op terug.
Petra: Ja, heel goed.
Joost: Hoe de podcast gaat, gaaf! We zouden het een beetje over hebben hoe dat dan gaat, hoe wij het nu vinden gaan. Maar dat is een succes, toch?
Petra: Ja, zeker weten. Een oproep dus aan alle luisteraars om ons te gaan mailen.
Joost: Jazeker.
Petra: En dan geef ik nog even onze e-mail adres. Dat is petra@tuinierkwartier.nl of joost@tuinierkwartier.nl. Maar je kunt natuurlijk ook via Instagram, hebben we ook Tuinierkwartier, kun je ook reageren. Laten we er dan een levendige community van maken.
Joost: Ja, dat is leuk. Op de mails is wat makkelijker om een fotootje mee te sturen.
Petra: Ja, om wat mee te sturen.
Joost: En op de socials is het wat makkelijker om even een kleine vraag of opmerking te posten.
Petra: En heb je zin om in de komkommertijd nog eens terug te luisteren, dat kan natuurlijk altijd op de website van ons www.tuinierkwartier.nl staan ook alle shownotes letterlijk uitgeschreven bijna van wat wij hier allemaal met elkaar bespreken. Dus daar kun je ook altijd alles weer terugvinden. Ik maak ook altijd de shownotes met een soort samenvatting met linkjes als er dingen besproken zijn, de plantennamen zet ik daar nog even neer zodat je niet mee hoeft te schrijven. Of deze podcast vijf keer terug hoeft te spoelen.
Joost: Nee, dat is wel echt wel heel handig.
Petra: Je kunt het allemaal online terugvinden. Dus dat is ook iets van als je daar nog niet geweest bent. Ga er ook eens kijken of daar iets leuks voor je bijzit.
Joost: De site is sowieso, ik kijk er regelmatig op en het is gewoon gaaf om te zien inderdaad. De foto’s die erop staan en dat verandert ook.
Petra: Het groeit.
Joost: Ja, het groeit echt.
Petra: De eerste keer, na de eerste aflevering dacht ik nou, dit is onze website met drie pagina’s. Maar het begint nu echt iets te worden.
Joost: Het begint nu echt wat te worden. Dat is überhaupt met de podcast, dit is alweer de achtste aflevering. Dus dat gaat wel goed.
Petra: Ja, leuk.
21:57 Tuinfavoriet
Petra: Dan gaan we naar de tuinfavoriet.
Joost: Het is weer een leuke hoor.
Petra: Nou, ik ben heel benieuwd. Wat is het geworden?
Joost: De Cimicifuga ramosa ‘atropurpurea’. Vind ik dan uitgelicht de mooiste voor de bladstructuur. Het is een rode of een paarse en bloeit laat. Hij is hoog. Dus een beetje achterin de border.
Petra: Cimicifuga ramosa ‘atropurpurea’, een moeilijke naam. In het Nederlands heet hij zilverkaars volgens mij?
Joost: Ja, prachtkaars, zilverkaars inderdaad.
Petra: En beschrijf de plant eens?
Joost: Het blad een beetje als een varen. Groot, wel fijn. De bloemen worden 1,50 tot 1,75.
Petra: Het is echt een mooie plant voor achterin de border.
Joost: Ja, half schaduw.
Petra: En ik vind het donkerpaarse blad wel heel bijzonder.
Joost: Ja, gaaf.
Petra: Ja, heel gaaf.
Joost: Mooie aanvulling en als we het dan toch over structuren hebben. De bloei vind ik eigenlijk het minst belangrijke.
Petra: Ja, het is niet heel spannend. Is zijn lange witte aren, een soort pluimen. Maar het is wel mooi als je een grote groep hebt, dat het zo met z’n allen een beetje in de wind wuift. Ik vind het bijzonder dat ze zo hoog zijn.
Joost: De luisteraar die dus weinig beeldig van hoe jij dat uitbeeldt. Ook daar zouden we eigenlijk gewoon foto’s van moeten maken. Maar je hebt wel gelijk, het is een beetje hetzelfde als met grassen en met bamboe. Het wuift lekker mee en dat is misschien ook wel een mooie combi om dat zo te doen met bamboe.
Petra: Voor het kleurcontrast. Ja, het is echt. Ik vind het een aanvulling. Ik heb hem zelf ook in de tuin. Hij staat in de schaduw inderdaad.
Joost: Dat doet het goed, hè.
Petra: En hij doet het heel goed. Ik was wel gewaarschuwd. Ik had begrepen dat je moet hem wel op een plek zetten en daar moet hij dan ook eigenlijk wel blijven staan. Het duurt even voordat die zich settelt.
Joost: Ja, zeker.
Petra: Maar goed, bij mij lijkt dat heel goed te gaan.
Joost: Het is niet zoals met de met de acanthus die echt een jaar overslaat. Dat eerste noem ik altijd gewoon een bak sla is, dus alleen maar groen en het jaar erop.
Petra: Die bloeit niet als je hem het eerste jaar plant, bedoel je?
Joost: Nee, meestal niet. Deze bloeit wel maar hij blijft wat iellig. Je moet even geduld met hem hebben maar als die het echt naar zijn zin gaat, krijgen. Ja, dat is wel echt gave plant, een mooie aanvulling.
Petra: Een hele mooie aanvulling.
Joost: Tuinfavoriet.
Petra: Een goede tuinfavoriet.
Joost: Cimicifuga, En met name de atropurpurea.
Petra: Ja, dat is denk ik goed dat je het nog even zegt. Want het is met name dus voor dat paars blad, donkerpaars.
Joost: Ja, dat contrast vind ik altijd mooi.
Petra: Super.
Joost: Zullen we er maar een eind aan maken, want anders blijven we…
Petra: Het blijft komkommertijd.
Joost: Wat ik nog wel interessant vindt is, de vakantietijd komt eraan natuurlijk. Als je op vakantie gaat, maak je dan foto’s van planten die daar dan mooi zijn of in het oog springen? Of tuinen of landschappen?
Petra: Ja, tuinen wel. Ik fotografeer niet alles, nu fotografeer ik natuurlijk meer omdat ik dan ook dingen op Instagram wil zetten, maar ik vind, als je naar zuidelijke landen gaat, dat past ook niet zo echt in mijn tuin.
Joost: Nee, dat klopt.
Petra: Omdat ik wat meer probeer het inheems te houden, op de grote oleander op mijn terras na dan. Zo consequent ben ik dus. Maar ja, ik kan er wel heel erg van genieten.
Joost: Jawel hè.
Petra: Jazeker. Je hebt in De Dordogne bijvoorbeeld ook zo’n hele mooie tuin, helemaal vol met buxussen in vorm gesnoeid. Ja, daar ga ik dan heen en dan heb ik honderd foto’s gemaakt.
Joost: Of die oude kasteeltuinen, rozen.
Petra: Ja, daar maak ik zeker wel foto’s van. Ja, dat vind ik mooi. Maar ik koop daar niets, dat doe ik dan niet. Want ik denk dat gaat hem toch niet worden hier in Nederland.
Joost: Nee, ik heb wel eens dat als ik in de bergen loop of fiets dat ik denk hé, die ken ik. Dat vind ik wel een grappig, die bij ons meer gecultiveerd is. Maar dat je daar dan de oorspronkelijke plant tegenkomt.
Petra: Ja, dat vind ik wel leuk. Ja, ik geniet er wel van.
Joost: En dan zie je, bij ons ben je heel blij dat je een vijg hebt, en dan loop je…
Petra: En dan een schud je een keer aan een tak en heb je een kilo vijgen in je hand. Joost: Precies, het is gewoon onkruid.
Petra: Die ook nog lekker smaken.
Joost: Oké, daar was ik even nieuwsgierig naar. Mooi, gaan we het afsluiten.
Petra: Doe jij dit keer de afsluiter?
Joost: Nee, alsjeblieft niet. Ik zou het echt niet weten.
Petra: Gewoon echt niet doen ook. Ik wil iedereen hartstikke bedanken voor het luisteren naar deze aflevering, nummer acht was het alweer. En het advies aan iedereen is dus geniet lekker van je tuin in deze tijd. Wees niet te kritisch, ga gewoon lekker in die hangstoel zitten of op dat ligbankje en kijk naar het mooie uitzicht. En dan zien we jullie na de vakantietijd weer. Of ja horen we elkaar na de vakantietijd weer terug hier met de met een nieuwe aflevering.
Joost: Ja, en wel even mailen hè?
Petra: Ja, mail ons vooral petra@tuinierkwartier.nl joost@tuinierkwartier.nl en kijk op onze Instagram. Abonneer je op de podcast. Vertel het iedereen. Nou, dan zijn we er wel weer denk ik. Tot de volgende keer.
Joost: Doeg.