Polygonatum komt over de hele wereld voor van Azië tot in Centraal-Amerika. In Nederland is het een bekende schaduwplant die hier inheems is voor vochtige, humusrijke plekken zoals slootkanten en loofbossen.
Het plantje wordt 40-50 cm hoog en valt op door de lange stelen waaraan aan weerszijden frisgroene ellipsvormige blaadjes groeien. Onder dit afdakje verschijnen de bloemen.
Zoals de naam ‘multiflorum’ al doet vermoeden, bloeit Polygonatum met een lange rij witte bloemen met onderaan een groen puntje. De bloeitijd is mei-juni. Na de bloei vormen zich (giftige) blauwzwarte besjes.
Polygonatum is geschikt om in groepen aan te planten en groeit uit zichzelf ook in groepen omdat de wortelstok ondergronds vertakt en aan de punten opnieuw uitloopt. Sommige soorten verkleuren geel in de herfst.
Salomonszegel is de waardplant voor de salomonszegelbladwesp (Phymatocera aterrima). De larven van deze wesp die bedrieglijk veel op echte rupsen lijken, eten in juni-juli de blaadjes op tot alleen de nerven nog overblijven. De poppen overwinteren in de grond.
Anemenopsis of schijnanemoon is de favoriet van Pieter, een vaste plant die lijkt op een anemoon. Kijk via deze link voor meer informatie.