De Caryopteris is een leuke dwergheester die wat later bloeit (half augustus tot half oktober) met zoals de naam al verraadt, geurende paarsblauwe bloemen. De tip van Joost: zet deze struik wat dichter bij je huis in de border in verband met de blauwe kleur. Dan zie je dat nog, verderop in de border zal de kleur wat wegvallen.
De bladeren ruiken heerlijk kruidig en de bloemen geuren zoet. Nog een reden om hem dichtbij het huis te zetten en er bij het langslopen even met je hand door te gaan!
Door het grijzige blad is het een mooie aanvulling op je andere beplanting en door de hoogte is de Caryopteris goed te combineren met vaste planten.
Verzorging, fabels en feiten:
- Deze struik bloeit op het eenjarige hout. Om de plant compact te houden én een mooie bloei te krijgen is het raadzaam elk jaar na de vorst/begin maart de hele plant terug te snoeien. Dit kan heel kort maar als je wat hoger snoeit (20-50cm hoog) dan komt de struik nog mooi boven je vaste planten uit in de zomer. Hij zal doorgroeien tot zo’n 90cm hoog.
- De Caryopteris komt van oorsprong uit Oost-Azië. Dat maakt dat hij van een warm, windvrij plekje houdt in je tuin. Droogte en zon worden goed verdragen, nattigheid en wind een stuk minder!
- Deze plant is een drachtplant voor hommels en honingbijen
- Verwar de Caryopteris clandonensis niet met de C. divaricata, deze laatste is een vaste plant die in de winter afsterft onder de grond en in het voorjaar weer opkomt en wel 2 meter hoog kan worden! Qua uiterlijk lijken ze ook niet op elkaar.
Leuk weetje:
Er is geen duidelijke Nederlandse naam voor de Caryopteris. In de podcast noemden we hem blauwbaard en baardplant. Er zijn dus verschillende Nederlandse namen die je tegen zult komen: blauwe spirea, blauwbaard of baardplant. Deze namen zijn vertalingen uit het frans (spirée bleue), engels (bluebeard) of duits (Bartblume), waar deze plant steeds een andere naam heeft.